Stručne obuke i položaj pojedinca na tržištu rada : istraživanje na primeru Srbije

Abstract

Osnovni cilj ove disertacije odnosi se na identifikovanje kvaliteta kratkotrajnih stručnih obuka i njihove moguće povezanosti sa promenom položaja pojedinca na tržištu rada. U istraživanju je korišćen neeksperimentalni metod, pri čemu osnovni merni instrument čini baterija instrumenata sačinjena od više vrsta skala i upitnika. Rezultati upućuju da su očekivanja polaznika u velikoj meri ispunjena kada je reč o kvalitetu realizacije kratkotrajnih stručnih obuka, osim samog procesa obučavanja i sticanja stručnih kompetencija, te opremi i alatu koji se u tom procesu koriste. Ocene kvaliteta usluge karijernog vođenja i savetovanja variraju u zavisnosti od vrste stručne obuke, mada je stručna savetodavna podrška u vidu povezivanja pojedinca sa potrebama tržišta rada kod svih analiziranih stručnih obuka bila nedovoljna i to u svim fazama realizacije stručne obuke. Takođe, uključivanje nezaposlenih u mere aktivne politike tržišta rada, u velikoj meri nije bilo zasnovano na uvažavanju ključnih resursa pojedinca kao što su stečene kvalifikacije, radno iskustvo i motivacija, koji ujedno predstavljaju jedne od najznačajnijih determinantni u procesu procene zapošljivosti i procene „udaljenosti“ pojedinca od tržišta rada. Kada je reč o odnosu kvaliteta kratkotrajnih stručnih obuka i položaja pojedinca na tržištu rada rezultati upućuju da kvalitet kratkotrajnih stručnih obuka predstavlja značaju determinantu položaja pojedinca na tržištu rada, odnosno da se može razumeti ne samo kao važan faktor koji je u funkciji unapređivanja zapošljivosti i zaposlenosti pojedinca, već i kao uspešan prediktor položaja pojedinca na tržištu rada uključujući i nezaposlenost i neaktivnost