Kineziološki fenomeni u pravoslavnoj ontologiji

Abstract

Naša načelna pretpostavka u radu koji slijedi jeste ta, da sport nije ništa drugo do li sekularizovani vid hrišćanstva. S tim u vezi, nastojaćemo tu tezu potvrditi primjerima koji su (sekularizovani, doduše) u sportu, ali su komplementarni načelima hrišćanske asketike. Stoga, paralelno sagledavanje asketike i sporta biće u tome da se pokaže da asketika predstavlјa rukovođenje duše putem tijela, dok sport predstavlјa vođenje tijela dušom; asketika nastoji na kulturi tijela – sport nastoji (istrajava) na fizičkoj kulturi; askete sprovode askezu duha – sportisti su askete tijela, itd. Dakle, asketika (pravoslavna) i sport predstavlјaju najdublјe aspiracije lјudske duše, odn. tijela, a to su: savršenstvo, sklad, lјepota, dobro, istina, svetost. Askezom se hrišćanin uzdiše iznad nivoa animal rationale, a šta drugo radi sport ako ne isto. Asketika svoju suštinu iscrplјuje u čovjeku inherentnoj težnji za Ljepotom (Bogom) i lјepotom (duše), dok sport predstavlјa istovjetnu težnju kroz fisički podvig i umješnost.