Značaj adiponektina u proceni kardiometaboličkog profila i rizika za razvoj tipa 2 šećerne bolesti kod gojaznih osoba

Abstract

Gojaznost se najčešće definiše kao uvećanje udela masne mase u ukupnoj telesnoj masi. Danas gojaznost poprima pandemijske razmere i karakter globalnog zdravstveno-socijalnog problema jer predstavlja faktor rizika za razvoj masovnih nezaraznih bolesti, pre svega tipa 2 šećerne bolesti (T2DM) i kardiovaskularnih bolesti. Adipokini su molekule koje luči masno tkivo i koji imaju značajnu ulogu u regulaciji mnogobrojnih procesa u ljudskom organizmu. Adiponektin (ADN) je adipokin sa antidijabetogenim, antiinflamatornim i antiaterogenim dejstvom. Tokom razvoja, pre svega, centralnog tipa gojaznosti dolazi do poremećaja u sekretornom profilu masnog tkiva, nastaje pad serumske koncentracije ADN i dolazi do razvoja mnogobrojnih kardiometaboličkih poremećaja. Cilj rada je ispitivanje značaja određivanja serumskog ADN u proceni kardiometaboličkog profila i utvrđivanje povezanosti njegovog nivoa sa procenjenim desetogodišnjim rizikom za razvoj T2DM kod gojaznih osoba. Studija preseka sprovedena na Klinici za endokrinologiju, dijabetes i bolesti metabolizma, Kliničkog centra Vojvodine je obuhvatila 65 ispitanika sa hiperalimentacionim tipom gojaznosti. Kod ispitanika je procenjen desetogodišnji rizik za razvoj T2DM i sprovedena su odgovarajuća antropometrijska, laboratorijska i morfološka ispitivanja. Ispitanici sa sniženim serumskim ADN su imali nepovoljniji kardiometabolički profil u odnosu na ispitanike sa normalnom vrednošću serumskog ADN dok nije bilo razlike u nivou desetogodišnjeg rizika za razvoj T2DM između navedenih grupa. Takođe, ispitanici sa metaboličkim sindromom (MS) i ispitanici sa nealkoholnom masnom bolešću jetre (NAFLD) su imali niži serumski ADN u odnosu na osobe bez MS i osobe bez NAFLD. Kod gojaznih osoba postoji značajna povezanost serumskog ADN sa većim brojem pokazatelja kardometaboličkog profila ali ne i sa procenjenim desetogodišnjim rizikom za razvoj T2DM.

Obesity is often defined as the significant increase in proportion of fat mass in total body mass. Nowadays, obesity exhibits pandemic proportions and acquires character of the global health and social problem, as it represents the risk factor for the development of non-communicable diseases, especially type 2 diabetes mellitus (T2DM) and cardiovascular diseases. Adipokines are molecules secreted by adipose tissue which play an important role in the regulation of various processes in the human organism. Adiponectin (ADN) is an adipokine with anti-diabetic, anti-inflammatory and anti-atherogenic effects. During development of, above all, central obesity, disorders in the secretory profile of adipose tissue are arising, decline in serum concentrations of ADN advents, which leads to occurrence of numerous cardiometabolic disorders. The aim of study is to examine the significance of determining serum ADN in assessing the cardiometabolic profile, and determining its association with the estimated ten-year risk of developing T2DM in obese persons. Cross-sectional study conducted at the Clinic for Endocrinology, Diabetes and Metabolic Disorders, Clinical Center of Vojvodina, included 65 persons with hyperalimentation type of obesity. Ten-year risk of developing T2DM was assessed and appropriate anthropometric, laboratory and morphological evaluations were performed. Persons with lower serum ADN had worse cardiometabolic profile compared to those with normal serum ADN value, while there was no difference in the level of ten-year risk of developing T2DM between two groups. Also, subjects with metabolic syndrome (MS) and subjects with nonalcoholic fatty liver disease (NAFLD) had lower serum ADN compared to persons without MS and to those without NAFLD. There is a significant association of serum ADN with a larger number of cardiometabolic profile indicators but not with the estimated ten-year risk of developing T2DM.