Teorija optimalnosti i teorija metafore u svetlu muzičke i jezičke kompetencije
Abstract
Ovaj rad bavi se paralelama između pojedinih aspekata muzičke i jezičke kognitivne sposobnosti. U prvom, teorijsko-lingvističkom delu rada, razmatramo dva savremena konstrukta u kognitivnoj lingvistici u širem smislu: teoriju optimalnosti i teoriju metafore. Pri analizi teorije optimalnosti, najpre se iznosi istorijski pregled razvitka generativne lingvistike, a zatim opisuje trenutno stanje u ovoj lingvističkoj paradigmi, sa posebnim osvrtom na primenljivost teorije optimalnosti na različitim nivoima jezičke analize (fonološkom, morfološkom, sintaksičkom i semantičkom). Ponuđen je i kraći osvrt na njen odnos prema trenutno dominantnom jezičkom opisu u angloameričkom svetu, minimalističkom programu N.Čomskog.
Iznesena je i analiza nekih pojava u srpskom jeziku instrumentima teorije optimalnosti: problema »grešaka« izvornih govornika pri jednačenju po zvučnosti, pitanja reduplikacije, pripajanja klitika, tetopikalizacije i izbora optimalnog reda reči. Po pitanju teorije metafore, najpre...