Ekonomska analiza odnosa troškova i efikasnosti dronedarona u odnosu na ostale antiaritmike u lečenju nepermanentne artijalne fibrilacije

Abstract

Atrijalna fibrilacija je srčana aritmija koja se u „zapadnoj civilizaciji“ ID najčešće javlja. Prevashodno je povezana sa pojavom moždanog udara i srčane insuficijencije, koje vode ka hospitalizaciji i povećanoj stopi smrtnosti. Kako stanovništvo stari očekuje se da se opterećenje atrijalnom fibrilacijom poveća, poznato je da se prevalencija udvostručuje sa svakom narednom decenijom života, od 0,5% u periodu od 50 do 59 godina do skoro 9% u periodu od 80 do 89 godina. Bilo koja strukturna bolest srca može da bude okidač, sporog ali progresivnog remodelovanja kako u komorama tako i pretkomorama, što dalje vodi ka nastanaku više malih ponovnih učesnika strujnih kola koja mogu ustaliti aritmiju. Osnovni ciljevi terapije atrijalne fibrilacije su: sprečavanje paroksizama atrijalne fibrilacije i dugoročno održavanje normalnog sinusnog ritma, kontrola srčanog ritma tokom paroksizama, ukoliko do njih dođe, prevencija komplikacija povezanih sa paroksizmalnom AF (npr. kardiomiopatija indukovana moždanim udarom i tahikardijom). Farmakoekonomske studije su od značaja kada se radi o hroničnim bolestima kakva je atrijalna fibrilacija, ali i kada se uvode novi lekovi u svakodnevnu kliničku praksu. Uvođenje novog leka često podrazumeva i porast troškova lečenja. Izrada Markovljevog modela pruža mogućnost dobijanja seta rezultata koji reflektuju kako efikasnost tako i isplativost ispitivanih terapijskih opcija. Korišćenjem određenih seta opcija moguće je dobijen zaključak proveriti u funkciji vremena, odnosno utvrditi koji ispitivani parametri mogu imaju najveći uticaj na konačnu odluku dobijenu modeliranjem. Cilj ovog istraživanja je upoređenje odnosa troškova i efikasnosti primene dronedarona kod odraslih pacijenata koji su imali ili imaju nepermanentnu atrijalnu fibrilaciju, u odnosu na amjodaron, propafenon i sotalol, u uslovima koji su prisutni u Srbiji.

Atrial fibrillation is the most frequently occurring cardiac arrhythmia in the western world. It is primarily associated with an increased risk of stroke and heart failure, in turn leading to hospitalization and increased mortality. The societal burden of AF is furthermore expected to increase as a result of an ageing population, given that its prevalence is doubled with each advancing decade of age, from 0.5% at 50 to 59 years to almost 9% at 80 to 89 years. Any kind of structural heart disease may trigger a slow but progressive process of structural remodelling in both the ventricles and the atria. Structural remodeling results in electrical dissociation between muscle bundles and local conduction heterogeneities facilitating the initiation and perpetuation of AF. This permits multiple small re-entrant circuits that can stabilize the arrhythmia. The main aims of treatment for аtrial fibrillation are: to suppress paroxysms of AF and maintain long-term sinus rhythm; to control heart rate during paroxysms of AF if they occur; to prevent the complications associated with paroxysmal аtrial fibrillation, ie stroke- and tachycardiainduced cardiomyopathy. Modeling in pharmacoeconomy is very important when it comes to chronic diseases such as atrial fibrillation, but also in the field of introducing new drugs in everyday clinical practice. The introduction of new drugs often involves increased costs of treatment. Markov model offers the possibility of obtaining a set of results that reflect both the efficiency and profitability of the examined therapeutic options. Using certain set of options in model we can determine how final decision will be change in the function of time and explore which parameters may have the greatest impact on the final decision which is obtained by modeling. The aim of this study was to compare cost-effectiveness of new anti-arhythmic drug dronedarone with amiodarone, propafenone and sotalol in patients with with non-permanent atrial fibrillation, based on data in Serbia.