Značaj preoperativnog i postoperativnog određivanja biomarkera sepse za dijagnozu i prognozu intraabdominalnih infekcija

Abstract

Značaj preoperativnog i postoperativnog određivanja biomarkera sepse za dijagnozu i prognozu intraabdominalnih infekcija Sepsa je klinička manifestacija generalizovane inflamatorne reakcije domaćina na infekciju. Odgovor domaćina na mikroorganizam koji u njega prodire obuhvata brzo umnožavanje sinhronizovanih signala i odgovora koji se mogu širiti iz zahvaćenog tkiva. Imunološki mehanizmi obično uspevaju da potisnu sepsu. Kada ovi mehanizmi budu nadjačani, i to onda kada mikroorganizam krene iz lokalnog žarišta u cirkulaciju, homeostaza može zatajiti i tada nastaje stanje teške sepse. Sepsa se može razviti kao odgovor na infekciju izazvanu mikroorganizmima, kao što su Gram-pozitivne i/ili Gram-negativne bakterije koje pokreću imuno-metaboličku reakciju organizma poznatu kao "sistemski inflamatorni odgovor" tj. SIRS. Prema ACCP/SCCM, sepsa se definiše kao sistemski odgovor organizma na infekciju sa najmanje dve odlike za SIRS i potvrđenim prisustvom infektivnog agensa. Ako ovakvom stanju pridodamo i disfunkciju organa, praćenu hipoperfuzijom i hipotenzijom, govorimo o teškoj sepsi. Odgovor organizma u sepsi podrazumeva oslobađanje mnogih biomarkera, i to je činjenica koja nas navodi da se neki od ovih biomarkera mogu koristiti kao markeri infekcije ili ozbiljnosti sepse. U poslednjoj deceniji prokalcitonin (PCT) je potvrdio svoju ulogu kao marker sepse, a zajedno sa drugim rutinskim parametrima (broj leukocita (WBC) i koncentracija C-reaktivnog proteina (CRP)) omogućava brzu i pravovremenu dijagnozu infektivnih stanja. U poslednjih 4–5 godina, kao pouzdan marker sepse sve više se izdvaja i presepsin. Cilj istraživanja bio je da se ispitaju dijagnostički i prognostički značaj biomarkera sepse kod akutnih abdominalnih stanja, kao i da se ispita korelacija između parametara. Uzorci krvi su sakupljani u vreme prijema, preoperativno, i nakon hirurške intervencije. Određivani su sledeći parametri: presepsin, prokalcitonin (PCT), CRP, IL- 6, LBP i rutinski biohemijski, hematološki i parametri hemostaze. Ispitivanje je sprovedeno u Laboratoriji Centra za medicinsku biohemiju koja primenjuje standardne metode po instrukcijama proizvođača. Rezultati su statistički analizirani. ROC analiza je korišćena da se ispita sposobnost ispitivanih markera za dijagnozu sepse. Istraživanje je obuhvatilo dve studije. Prva studija obuhvatila je 98 pacijenata sa abdominalnim bolom i 90 zdravih dobrovoljaca (kao kontrolna grupa). Nakon hirurškog zahvata, obrazovane su grupe na osnovu pozitivnog (sepsa grupa, N=58) tj. negativnog (SIRS grupa, N=40) mikrobiološkog nalaza o intraabdominalnoj infekciji. Koncentracije prokalcitonina (izražene kao medijana) u serumu zdravih pojedinaca, bolesnika sa dijagnozom SIRS i bolesnika sa sepsom, na prijemu, su iznosile 0,21 ng/mL, 0,45 ng/mL i 2,32 ng/mL.

The importance preoperative and postoperative determination sepsis biomarkers for diagnosis and prognosis intraabdominal infections Sepsis is a clinical manifestation of the general inflammatory reaction of the host-body to the infection. The reaction of the host-body to the microorganism that has entered into it implies the rapid multiplication of synchronized signals and responses issuing from the infected tissue. Immunological mechanisms usually manage to suppress sepsis. However, if these mechanisms are overwhelmed, which usually happens due to the invasion of the bloodstream by the microorganisms from a focus of infection, homeostasis is likely to be broken and a severe case of sepsis occurs. Sepsis may develop as a response to the infection caused by any microorganism, by various Gram-positive and Gram-negative bacteria which trigger the immunological reaction of the organism – the systemic inflammation response syndrome (SIRS). According to ACCP/SCCM, sepsis can be defined as the systemic response of the organism to the infection if the presence of at least two SIRS symptoms and an infectious agent is confirmed. Should we add organ failure, hypoperfusion and hypotension to the aforementioned symptoms, we are referring to the severe case of sepsis. The sepsis response involves the release many biomarkers, a fact that leads to the suggestion that some of these biomarkers could be used as markers of infection or sepsis severity. In the last decade Procalcitonin (PCT) has confirmed its role as marker of sepsis, and along with other routine parameters (white blood cell (WBC) count and C-reactive protein (CRP) concentration) allow rapid and timely diagnosis of infectious conditions. In the last 4–5 years, presepsin became a valuable marker in sepsis qualification. The aim of study was to identify the diagnostic and prognostic significance sepsis biomarkers in acute abdominal conditions and also to examine the correlation between parameters. Samples of blood for measurement each markers were collected at the time of admission and after medical treatment. We determined the following parameters, markers of sepsis: presepsin, prokalcitonin (PCT), CRP, IL-6, LBP and routine biochemical, hematological and hemostatic parameters. Sepsis biomarkers were determined at the central laboratory Center of Medical Biochemistry using commercial available methods following the instructions of the manufacturers. Results were statisticaly analyzed. ROC analyses were used to examine the capability of markers to diagnose sepsis. Research was based on two study. First study comprised 98 patients suffering from acute abdominal conditions, and 90 healthy volunteers as the control group...