Prognostički značaj praćenja intrakranijumskog pritiska kod pacijenata sa teškom kraniocerebralnom traumom

Abstract

Intrakranijalni pritisak (ICP) je rezultat kombinovanog efekta atmosferskog i hidrostatskog tkivnog pritiska. Sadržaj intrakranijalnog prostora je pod stalnim pritiskom, koji je jednak pritisku u kortikalnim venama, a iznosi od 0-10 mmHg. Ako povišeni ICP nema tendenciju povratka na uobičajne vrednosti, govori se o intrakranijalnoj hipertenziji. Povišeni intrakranijalni pritisak je uglavnom posledica oštećenja mozga, ali se ne mogu zanemariti ni ekstracerebralni uzroci njegovog nastanka. Cilj rada 1. Pokazati da se ranom, pravovremenom i adekvatnom terapijom povišenog ICP-a, može poboljšati ishod lečenja kod pacijenata sa teškom kraniocerebralnom traumom. 2. Uvesti dekompresivnu kraniotomiju kao standard za lečenje povišenog ICP-a, kod pacijenata sa ICP-om > od 25 mmHg, kada na drugi način nije moguće sniziti povišeni ICP. 3. Utvrditi prognostični značaj monitoringa ICP-a, naročito kod pacijenata sa ICP-om preko 25 mmHg. Materijal i metode istraživanja Ispitivanje je sprovedeno u grupi od 52 pacijenata sa teškom kraniocerebralnom traumom kojima je radjen monitoring ICP-a. Kontrolna grupa takodje ima 50 pacijenata kojima nije radjen monitoring ICP-a. Što se tiče statistička metodologije, radjen je oppis parametara od značaja, testiranje razlika izmedju faktora od značaja (χ2 test, Fisherov testi drugi parametarski ili neparametarski testovi primenjivi u zavisnosti od prirode i kvaliteta podataka) i prikaz preživljavanja po Kaplan-Meier survival metodi.Rezultati U grupi pacijenata kojima je meren intrakranijlni pritisak, kod 17 pacijenata je radjena dekompresivna kraniektomija. Kod pacijenata kojima je radjena dekompresivne kraniektomije je postignuta značajna redukcija ICP-a u ranom postoperativnom periodu (38,82 na 22,76 mmHg, Median), kao i značajan pad ICP-a, na kraju lečenja. Poredjujući sa kontrolnom grupom ( Median 25,00 mmHg u odnosu na 45,30 mm Hg). Ishod lečenja (GOS) u grupi sa visokim ICP, bio je bolji kod pacijenata kojima je radjena DC (GOS = 2,47 prema GOS =1) Zaključak Rani, brz i adekvatan tretman povišenog ICP-a, može poboljšati ishod lečenja kod pacijenata sa teškom KCP i refraktarnom ICH. Pravovremena DC snižava povišeni ICP i poboljšava ishod lečenja. Preduslov za pravovremenu DC je monitoring ICP-a. Uvesti DC kao standard u lečenju pacijenata sa ICP>25 mmHg, kada na drugi način nije moguće sniziti povišeni ICP.

Increased ICP and decreased cerebral perfusion (CBF), are associated with cerebral ischemia and poor outcome of patients with severe TBI. Lowering ICP is one of the goals in treatment. We analyze effects ICP monitoring and decompressive craniotomy (DC) on outcome. Methods We formed 2 groups, first: 52pts with TBI (GCS≤8), with monitored ICP, and the second– control: 45pts without ICP-monitoring. Only in first group, malignant ICH was treated by DC, Results were analyzed with standard statistical methods (description, χ2 test, Fisher's test, etc). Results In first group, with ICP monitoring, 17/52 got DC, significant reduction of ICP appeared in early postoperative period (38.82 to 22.76 mmHg, mean), and significant decrease of ICP at the end of treatment, compared to control group (Mean=25.00, and 45.30 mmHg, respectively). Outcome (GCS) in first group, at the time of discharge, was better with DC, than without DC (GOS=2.47, and GOS=1.00, respectively). Conclusions: Early, prompt and adequate treatment of elevated ICP, can improve outcome in patients with severe diffuse TBI and refractory ICH, early DC decreases ICP and improves treatment outcome. Prerequisite for timely action is ICP-monitoring. We introduced DC as standard treatment in patients with ICP>25 mmHg, when otherwise it is not possible to lower elevated ICP.