Prostori alternativnih kulturnih praksi u Jugoslaviji: 1945 -1980. godine

Abstract

Rad istražuje alternativne kulturne prakse arhitekture i urbanizma u Jugoslaviji, nastale u periodu 1945. i 1980. Teorijske, edukativne, kustoske, umjetničke i profesionalne arhitektonske prakse su sagledane u kontekstu socijalističke svakodnevice i modernizma. Objašnjene su osnovne karakteristike fenomena alternativnih kulturnih praksi, prostora i autora, njihova reprezentativna moć kao sastavni dio reprezentacije moći države, njihova posebnost kao prostorno-kulturnog fenomena i trajne posljedice nezavisno od izmjenjenih uslova i okolnosti u kojima danas postoje.

The paper explores alternative cultural practices of architecture and urban planning in Yugoslavia, from the period 1945 and 1980. Theoretical, educational, curatorial, artistic and professional architectural practices have been viewed in the context of everyday life and socialist modernism. Explains the basic characteristics of the phenomenon of alternative cultural practices, space and authors, their representative power as an integral part of the team and not the state, their uniqueness as spatially-cultural phenomenon and lasting effects independently of the changed conditions and circumstances exist today.