Farmakološka analiza efekata selektivnih inhibitora ponovnog preuzimanja serotonina na motilitet humanog jajovoda

Abstract

Uvod: Selektivni inhibitori ponovnog preuzimanja serotonina deluju na glatke mišićne ćelije animalnog porekla prvenstveno kroz uticaj na voltažno-zavisne natrijumove, kalijumove i kalcijumove kanale, ali i kroz određene efekte na muskarinskim, adrenergičkim i serotoninergičkim receptorima. Cilj ovog istraživanja bilo je ispitivanje potencijalnih uticaja selektivnih inhibitora ponovnog preuzimanja serotonina na motilitet izolovanih preparata humanog jajovoda. Materijal i metod: Istraživanje je sprovedeno kao eksperimentalna studija na izolovanim organima humanog porekla. Istraživačku populaciju je činilo 30 pacijentkinja koje su zbog dijagnoze fibroma materice operisane na Klinici za ginekologiju i akušerstvo Kliničkog centra u Kragujevcu. Od jajovoda svake pacijentkinje pripremane su dve vrste preparata: preparati ampule i preparati istmusa humanog jajovoda. Ispitivane su promene spontanih kontrakcija izolovanih preparata ampule i istmusa izazvane rastućim koncentracijama selektivnih inhibitora ponovnog preuzimanja serotonina. Rezultati: Escitalopram (u koncentracijama od 0,9x10-9 M/L do 1,4x10-6 M/L) je izazvao koncentracijski-zavisno povećanje spontanih kontrakcija izolovanih ampula (EC50=1,20±1,06x10-8 M/L, r=0,580, p<0,05) (F=2,980, df1=6, df2=28, p<0,05). Paroksetin (u koncentracijama od 1,2x10-9 M/L do 5,1x10-5 M/L) je izazvao koncentracijski-zavisno povećanje spontanih kontrakcija izolovanih preparata istmusa (EC50=7,01±3,50x10-8 M/L, r=0,500, p<0,05) (F=2,350, df1=9, df2=40, p<0,05). Fluoksetin, citalopram i sertralin nisu ispoljili značajan efekat u koncentracijskom opsegu u kojem su korišćeni u eksperimentima. Zaključak: Selektivni inhibitori ponovnog preuzimanja serotonina se razlikuju međusobno u pogledu njihovog potencijala da utiču na motilitet humanog jajovoda. Escitalopram i paroksetin imaju jasan stimulativni efekat koji može ometati funkcionisanje jajovoda i potencijalno smanjiti plodnost žena u reproduktivnom periodu.

Introduction: Selective serotonin reuptake inhibitors affect the smooth muscle cells of animal origin primarly through the blocking of the voltage-dependent sodium, potassium and calcium channels, but also through certain effects on muscarinic, adrenergic and serotoninergic receptors. The aim of this research was to investigate the potential effects of selective serotonin reuptake inhibitors on motility of the isolated Fallopian tubes preparations. Material and method: An experimental study on isolated organs of human origin was conducted. The study population consisted of 30 patients who were operated at the Clinic for Gynecology and Obstetrics of Clinical Centre of Kragujevac because of diagnosis of uterine fibroids. From the Fallopian tube of each patient, two types of preparations were prepared: preparations of ampulla and preparations of isthmus. Changes in spontaneous contractions of isolated preparations of ampulla and isthmus caused by increasing concentrations of selective serotonin reuptake inhibitors were studied. Results: Escitalopram (from 0,9x10-9 M/L to 1,4x10-6 M/L) produced concentrationdependent increase of spontaneous contractions of the isolated preparations of ampulla (EC50=1,20±1,06x10-8 M/L, r=0,580, p<0,05) (F=2,980, df1=6, df2=28, p<0,05). Paroxetine (from 1,2x10-9 M/L to 5,1x10-5 M/L) produced concentration-dependent increase of spontaneous contractions of the isolated preparations of isthmus (EC50=7,01±3,50x10-8 M/L, r=0,500, p<0,05) (F=2,350, df1=9, df2=40, p<0,05). Fluoxetine, citalopram and sertraline did not produce significant effect throughout the concentration range used in the experiments. Conclusion: Selective serotonine reuptake inhibitors differ among themselves in regard to their potential to affect motility of the Fallopian tubes. Escitalopram and paroxetine have clear stimulating effect which may interfere with functioning of the Fallopian tubes, and potentially impair fertility of the women in reproductive period of life.