Uporedna analiza radikalno i parcijalno nefrektomisanih bolesnika sa karcinomom buburega u kliničkom stadijumu T1bN0М0

Abstract

Cilj studije je poređenje dužine preživljavanja vezanog za tumor i ukupnog preživljavanja i stanja bubrežne funkcije, kao i definisanje razlika u incidenci intraoperativnih i postoperativnih komplikacija pacijenata kod kojih je urađena radikalna (RN) ili parcijalna nefrektomija (PN) zbog karcinoma bubrežnih ćelija veličine od 4 do 7 cm. Metode: Urađena je klinička opservaciona studija tipa serije slučajeva u kojoj su analizirani podaci 154 pacijenata operisanih u osmogodišnjem vremenskom periodu (2006-2013. godine), sa prosečnim periodom praćenja ne manjim od 5 godina. Kriterijumi za uključivanje u studiju bili su pacijenti sa tumorima bubrega veličine od 4 do 7 cm, patohistološki postavljena dijagnoza karcinoma bubrega, pacijenti bez metastaza i vrednosti serumskog kreatinina u referentnim granicama. Kriterijumi za isključivanje pacijenata iz kliničkog ispitivanja bili su: pacijenti sa drugim malignitetima, pacijenti koji nemaju funkcionalni drugi bubreg ili imaju oboljenja koja mogu kompromitovati bubrežnu funkciju, pacijenti sa bilateralnim tumorima i pacijenti sa više tumora na jednom bubregu. Rezultati: U studiji je ukupno analizirano 154 pacijenata, 97 sa radikalnom nefrektomijom i 57 ili 37% sa parcijalnom nefrektomijom. Statistički značajno veći broj pacijenata sa RN (15,8%) je umro tokom perioda praćenja u odnosu na pacijente sa PN (3,6%) nakon hiruške resekcije tumora. Ako se pogleda analiza preživljavanja vezanog za tumor (cancer specific survival), onda vidimo da je kod četiri pacijenta sa RN došlo do rasejanja bolesti što je direktno dovelo do uzroka smrti, dok kod PN jedan bolesnik je umro od lokalnog recidiva i udaljenih metastaza. Uticaj komorbiditeta na ukupno preživljavanje pacijenata nije se pokazao statistički značajnim kako kod PN tako i kod RN pacijenata. Radikalna nefrektomija je praćena sa manjom učestalošću komplikacija. Komplikacije su uglavnom bile gradusa 1 i 2, dok je gradus 3 zabeležen samo kod jednog pacijenta u PN grupi. Kod naših pacijenata nakon 5 godina od operacije došlo je do značajno manjeg smanjenja klirensa kreatinina u grupi sa PN (13,51%) u odnosu na grupu sa RN (27,89%), što znači da se kod RN povećava broj pacijenata sa slabijom bubrežnom funkcijom. Zaključak: Na osnovu naših rezultata, PN je dobar i siguran izbor u lečenju pacijenata sa karcinomom bubrežnih ćelija u T1b stadijumu. PN nudi sličnu kontrolu tumora, bolje ukupno preživljavanje i bubrežnu funkciju, ali nešto veću učestalost komplikacija.

The aim of this study is to compare the survival rate of patients with renal cell carcinoma and the overall survival and state of renal function, and in defining the difference in the incidence of intraoperative and postoperative complications in patients who underwent radical (RN) or partial (PN) because of renal cell carcinoma 4/7 cm in diameter. Methods: This is a case series study (154 patients) in which we analyzed results of patients operated in an eight-year period (2006-2013) with an average follow up period not less than five years. The inclusion criteria for this study were patients with renal cell carcinoma (RCC) 4/7 cm in diameter, with histopathology confirmed RCC, without metastasis and serum creatinine in referent values. The exclusion criteria were: patients with other malignancies, with a non-functioning contralateral kidney or with other comorbidities that can compromise renal function and patients with synchronic bilateral tumors or multiple tumors of one kidney. Results: In this study, we analyzed 154 patients, 97 (63%) were surgically treated by radical nephrectomy and 57 (37%) underwent partial nephrectomy. A statistically significantly increased number of patients with RN (15.8%) died in the follow-up period compared to patients with PN (3.6%) following surgical resection of the tumor. When analyzing the cancer-specific survival in four RN patients there was the dissemination of the tumor that directly led to a cause of death and one PN patient with PN died because of local relapse of RCC or distant metastasis. The influence of comorbidities on the overall survival has not shown to be statistically significant in both RN and PN patients. The complications were mainly Grade 1 and 2, one patient in the PN group was Grade 3. In the patients in our study five years following the operation, the decrease of creatinine clearance was significantly less in the PN group (13.51%) than in the RN group (27.89%), so it can be concluded that in the RN group there is an increase of patients with impaired renal function. Conclusion: Based on our results, PN is a good and safe treatment option in the management of patients with RCC in T1b stage. PN provides similar tumor control, better overall survival and renal function with a somewhat higher incidence of complications.