Identifikacija psihijatrijskih i psiholoških prediktora efikasnosti medicinske nutritivne terapije gojaznosti

Abstract

Gojaznost je hronično oboljenje sa značajnim nepovoljnim efektima na zdravlje, a broj gojaznih osoba u svetu dostigao je epidemijske razmere. Medicinska nutritivna terapija predstavlja terapiju izbora kod lečenja gojaznosti, ali je njena uspešnost ograničena. Praćena je značajnim procentom odustajanja kao i ponovnim dobijanjem na težini. Cilj ove studije je bio da se proceni da li psihijatrijski i specifični psihološki faktori mogu da utiču na uspešnost odnosno neuspešnost terapije. Metode: Studijom su obuhvaćene ukupno 84 žene predgojazne i gojazne I stepena starosne dobi 20 do 40 godina, koje su bile motivisane za medicinsku nutritivnu terapiju. Sve ispitanice su prošle individualno savetovanje i dobile dnevni nutritivno balansiran plan ishrane koji je podrazumevao kalorijsku restikciju od 300-500kcal u odnosu na procenjene dnevne energetske potrebe. Na početku studije primenjeni su upitnici: Lista simptoma od 90 pitanja (90-item Symptom Check-list) i Baratova skala impulsivnosti (Barratt Impulsiveness scale - BIS 11), Skala opštih stavova i verovanja (The General Attitude and Belief Scale - GABS 55), Upitnik frustracione netolerancije (The Frustration Discomfort Scale - FDS) kao i za ovu studiju dizajniran socio-demografski upitnik. Nakon 6 meseci primene kalorijski restriktivnog načina ishrane ponovljena su antropometrijska merenja. Ispitanice su podeljene u dve grupe: 40 ispitanica (48 %) koje su izgubile ≥ 10% od početne telesne mase (Uspešne) i druga od 44 ispitanice (52 %) koje su izgubile < 10% od početne telesne mase (Neuspešne). Rezultati. Nije bilo značajne razlike između grupa ispitanica u odnosu na sociodemografske karakteristike (godine života, stepen obrazovanja, zaposlenost, bračni status, navika pušenja, uzimanje alkohola), antropometrijske parametre na početku studije kao i u skoru opšte psihopatologije i dimenzija simptoma...

Obesity is a chronic disease and health threatening condition. The numbers of obese people in the world have taken epidemic proportions. Medical nutritional therapy is the first choice in the treatment of obesity but it is also accompanied with a great percentage of attrition and a significant weight regain. The aim of our study was to evaluate if psychiatric and specific psychological factors could be the predictors of successful weight loss. Method. Study sample consisted of eighty four consecutive overweight/obese women, 20 to 40 years old, who were willing to adhere to medical nutrition therapy. All participants received a personalized nutritional counseling and daily balanced diet treatment with treatment with 300-500 caloric restriction from estimated daily energy requirement. At the beginning of the study 90-item Symptom Check-list (SCL-90), 30-item Barratt Impulsiveness scale (BIS-11), The General Attitude and Belief Scale (GABS 55), The Frustration Discomfort Scale - FDS as well as the questionnaire with socio-demographic data designed for this study were administrated. At the end of six months of caloric restriction conventional diet therapy and control weight measurement, patients were divided into two groups: 40 participants (48 %) who lost ≥10% of their initial body weight (Successful) and 44 participants (52 %) who lost <10% of their initial weight (Unsuccessful). Results. There were no significant differences between both groups in demographic data (age, level of education, employment, marital status, smoking, alcohol consumption), baseline anthropometric parameters and general psychopathology as well as symptom dimensions. Successful group had higher levels of pshisical activity...