Performativnost arhitektonskog prostora: Arhitektonski subjekat u funkciji proizvodnje značenja

Abstract

Naučno-istraživački rad iz oblasti arhitekture; bavi se istraživanjem i preispitivanjem fenomena performativnosti arhitektonskog prostora kroz uspostavljanje njegovog partikularnog i specifičnog modela, koji se vezuje za kriterijum proizvodnje značenja. Osnovne odrednice koje su predmet istraživanja su: mehanizmi uspostavljanja performativnog prostora (mehanizmi suočavanja, korelacije i kadriranja), primena teorije funkcija arhitekture (posebno definisanje ko-performativne i performativne funkcije), dejstvenost i aktivnost arhitektonskog prostora.

Scientific research from the field of architecture; considers the research of the phenomenon of architecture’s performativity, through the establishment of its particular and specific model, related to the criterion of production of meanings. The research is determined by the following notions: mechanisms of establishing spatial performativity (mechanisms of confrontation, correlation, and framing); application of the architectural functions theory (especially defining the co-performative and performative function); effects and activity of architectural space.