Intraoperativna ruptura cerebralnih aneurizmi kao prognostički faktor za ishod lečenja

Abstract

Uvod Lečenje intrakranijalnih aneurizmi i dalje je vrhunski neurohirurški izazov, bilo da se radi o mirkohirurškoj operaciji ili endovaskularnom tretmanu. Intraoperativna ruptura (IOR-značajno krvavljenje koje prekida i menja redosled proceduralnih postupaka) je komplikacija koja se može javiti u oba slučaja. Ova studija bavi se mikrohirurškim intraoperativnim rupturama. Analizira faktore koji mogu uticati na IOR intrakranijalne aneurizme, i uticaj IOR na ishod lečenja. Metod: U trogodišnjem periodu od 01.01.2006. do 01.01.2009. na Klinici za neurohirurgiju Kliničkog Centra Srbije u Beogradu lečeno je ukupno 934 bolesnika sa intrakranijalnim aneurizmama, a 536 su ispunili kriterijume za uključenje u studiju. Rezultati: Analizom podataka utvrdjeno je da je 14.7% bolesnika imalo IOR, utvrđena je značajnost muškog pola, epileptičnih napada i disfazije kao prediktora intraoperativne rupture, dok za sve ostale testirane karakteristike (hipertenzija, kardiomiopatija, dijabetes, trudnoća, ranija intraoperativna ruptura, glavobolja, povraćanje, vertiginozni sindrom, viši gradus Fisher skale, lokalizacija i veličina aneurizme) nije bilo statistički značajne razlike. Prisustvo komatoznog stanja na prijemu je čak koreliralo sa manje intraoperativnih ruptura nego dobro stanje na prijemu. Učestalost IOR u našoj studiji iznosila je (79/536) 14.7%. Lokalizacija (ređa IOR kod ACM -11.93%, i u zadnjem slivu -oko 6%, a češća kod ACA -17.06%, ACI -17.26%,) i veličina aneurizme (kod malih: IOR u 68/439 ili 15.49%, velikih: 8/74 ili 10.8%, gigantskih: 3/23 ili 13.04%) aneurizmi 4 naizgled je imala uticaja, ali značajnost nije mogla biti dokazana...

Introduction: Both microsurgery and endovascular treatment of intracranial aneurysms, can be complicated with intraoperative rupture, (IOR-significant bleeding which interrupts and changes the order of procedural actions). Study deals with intraoperative rupture of intracranial aneurysms (IOR) during microsurgery, factors associated with IOR and it’s influence to outcome. Method: During three-year period (2006-2008), 934 patients were operated for aneurysms at Division of Neurosurgery, Clinical centre of Serbia, Belgrade. Of all, 536 patients met study inclusion criteria. Results: IOR had 14.7%. Male gender, disphasia and and seizures were proven predictors of IOR. All other tested features had no significantce (hypertension, cardiomyopathy, diabetes mellitus, pregnancy, previous IOR, headache, vomiting, vertigo, higher Fisher score, size and localization of aneurysm). Commatous state at admittion, correlated with even less IORs. Localization (less IOR in ACM 11.93%, posterior circulation 6%, more IOR in ACA -17.06% and ACI- 17.26%I) and size (in small: IOR in 68/439 (15.49%), big: 8/74 (10.8%), and giant: 3/23 (13.04%)} of aneurysm seemed to have influence, but couldn`t be proved. In the phase prior to dissection, ruptured (7/79) 8.86%, at the stage of dissection (46/79) 58.22% and in the phase of the clipping (26/79) 32.91%. There were no significant differences in outcome 6 depending on the phase of the rupture in patients with IOR...