Karakterizacija bioremedijacionih procesa u sedimentima zagađenim policikličnim aromatičnim ugljovodonicima i procena biodostupnosti

Abstract

U okviru ovog istraživanja ispitani su: 1. Optimalni uslovi za eksperimente biodegradacije policikličnih aromatičnih ugljovodonika sa istim i različitim brojem prstenova; 2. Uticaj struture i matriksa na biodegradaciju policikličnih aromatičnih ugljovodonika sa istim brojem prstenova; 3. Fitotoksičnost biljaka (testovi klijavosti i usvajanje policikličnih aromatičnih ugljovodonika); 4. Procena potencijalne biodostupne frakcije primenom različitih hemijskih sorbenata (HPCD, βCD i MCD, XAD4 i TenaxTA) i 5. Korelacija dobijenih rezultata testovima biodegradacije, testovima klijavosti, testovima fitotoksičnosti i rezultata dobijenih iz eksperimenta procene biodostupnosti hemijskim testovima. Rezultati su pokazali da se optimalni uslovi za biodegradaciju postižu dodatkom mineralnih medijuma, inokuluma i surfaktanata. Posmatrajući uticaj sadržaja gline i organske materije i strukture molekula, najveći stepen biorazgradnje ima fluoranten, što je u skladu sa njegovim fizičko-hemijskim osobinama, dok se sadržaj pirena i krizena nije mogao jasno korelirati sa sadržajem organske materije i gline. Što se tiče testova fitotoksičnosti, sva semena su proklijala, što govori u prilog tome da mešavina ovih kontaminanata pri ispitivanim koncentracijama nije inhibirala klijanje biljaka. Testovi usvojivosti ispitivanih PAH-ova su pokazali da je najmanji procenat usvojivosti semenom dobijen za benzo(a)piren, što se može objasniti njegovom kompleksnijom strukturom. Hemijskim testovima za procenu biodostupnosti je sa druge strane pokazano da se desorpcija u prisustvu MCD, XAD4 smole i Tenaxa može koristiti kao jednostavna metoda za procenu potencijalne biodostupne frakcije organskih jedinjenja u sistemima sediment -voda.

The aim of this study was to investigate: 1. The optimal conditions for the biodegradation of polycyclic aromatic hydrocarbons with the same and different numbers of rings; 2. The impact of structure and matrix biodegradation of polycyclic aromatic hydrocarbons with the same number of rings; 3. Phytotoxicity (germination tests and polycyclic aromatic hydrocarbon uptake); 4. The means for assessing the bioavailable fractions using various chemical sorbents (HPCD, βCD, MCD, XAD4 and TenaxTA) and 5. The correlation between the results of the biodegradation tests, germination tests, phytotoxicity tests and the results obtained from the experiments in the assessment of bioavailability and chemical tests. The results showed that the optimal conditions for biodegradation are achieved by the addition of mineral media, inoculum and surfactants. When considering the effect of the contents of clay and organic matter and the structure of the molecules, the highest degree of biodegradation was observed with fluoranthene, which is in line with its physico-chemical properties. The concentrations of pyrene and chrysene were not clearly correlated with the organic matter and clay contents. During thephytotoxicity tests, all seeds sprouted, which speaks in favor of a mixture of these contaminants not inhibiting the germination of the plants. Tests for the uptake of the investigated PAHs showed that the lowest percentage seed uptake was for benzo(a)pyrene, which is explained by its more complex structure. Chemical tests for evaluating bioavailability have shown that desorption in the presence of MCD, XAD4 and Tenax resins can be used as a simple method for the evaluation of a potential bioavailable fraction of organic compounds in water-sediment systems.