Promena biomehaničkih varijabli zaveslaja pod uticajem veslanja 2000m maksimalno mogućom brzinom na veslačkom ergometru

Abstract

SAŽETAK: Istraživanje je realizovano na uzorku od 73 veslača iz šest veslačkih klubova iz Srbije, prosečne starosti 16 ± 2godine, prosečne telesne mase 74 ± 10kg i prosečne telesne visine 184 ± 8cm. Za prikupljanje podataka korišćen je veslački ergometar „Concept II –d“. Za merenje varijabli zaveslaja korišćen je instrument „FITROROWER“ firme „WEBA SPORT“, a za obradu podataka program „SOFTWARE EXPERT“. Praćeno je 18 biomehaničkih varijabli zaveslaja: ukupno vreme na 2000m (s), ukupan broj zaveslaja na 2000m (zav), prolazno vreme na 100m (s), brzina na veslačkom ergometru (m/s), trajanje aktivne faze (s), trajanje pasivne faze (s), ritam (%), frekvencija zaveslaja (zav/min), trajanje zaveslaja (s), pređeni put rukohvata (cm), prosečna brzina rukohvata (m/s), prosečna sila zaveslaja (N), maksimalna sila (N), gradijent sile (s), odnos prosečne i maksimalne sile (%), odnos prosečne sile sa telesnom masom veslača (%), prosečna snaga (W), izvršeni rad (J). Pored razlika apsolutnih vrednosti, zabeležene su i razlike u varijabilnosti varijabli zaveslaja, kao i korelacije između samih varijabli kod različitih takmičarskih kategorija i nivoa kvaliteta veslača. Maksimalnu brzinu na veslačkom ergometru kao krajnji cilj, moguće je ostvariti na različite načine, sa različitim uticajem i doprinosom pojedinih varijabli zaveslaja. Moguće je definisati redosled stabilizacije uticaja određenih varijabli zaveslaja u doprinosu ostvarivanja visokih vrednosti brzine. Definisani modeli predstavljaju stanja i odnose između testiranih grupa veslača u Srbiji za vreme prelaznog perioda, sa ograničenom moći uopštavanja. Pri zadavanju načina ostvarenja brzine, (većeg ili manjeg uticaja pojedinih biomehaničkih varijabli zaveslaja) kod svakog pojedinog veslača na treningu i takmičenju treba uzeti u obzir njegove specifičnosti u smislu funkcionalnih, motoričkih i tehničko – taktičkih sposobnosti. Pri definisanju zadataka za pojedine treninge potrebno je biti posebno oprezan kod kadeta i juniora, gde pojavne oblike retardanata treba tretirati strpljivo, poštujući specifična pravila i ritam njihovog razvoja sportskog rezultata, ne odbacujući ih. Greške u veslačkoj tehnici moguće je definisati i po udelu određenih biomehaničkih varijabli zaveslaja u ostvarivanju prosečne brzine. Veslanje pri visokim vrednostima tempa, na 2000m maksimalnom brzinom na veslačkom ergometru, definiše sve takmičarske kategorije i nivoe kvaliteta veslača, kao izrazito homogene skupove po skoro svim biomehaničkim varijablama zaveslaja.

Research was done on a sample of 73 rowers from 6 serbian rowing clubs, of average age 16 ± 2 years, average weight 74 ± 10kg, and average height 184 ± 8cm. Rowing machine „Concept II-d“ was used for gathering basic data. Stroke variables in real time was measured by „FITROROWER“ instrument „WEBA SPORT“, and they were processed on programe „SOFTWARE EXPERT“. Eighteen biomechanical variables of the stroke were measured: overall time on 2000m (s), overall number of the strokes for 2000m, lap times on 100m (s), speed on rowing ergometer (m/s), drive time (s), recovery time (s), rhythm (%), frequency (stroke/min), duration of the stroke (s), length of the handle movement (cm), average handle velocity (m/s), average force (N), force peak (N), time to force peak (s), average force and maximum force ratio (%), average force and rowers weight ratio (%), average power (W) and performed work (J). Diferences of absolute values, variability and corelation between stroke variables were defined between different competition catogories and quality level of rowers. Maximum speed on rowing ergometer as a main goal, is possible to achive on different ways, with different influence and contribution of specified variables of the stroke. It is possible to define order of stabilization on specified variables contribution of high speed. Defined models describe conditions and relations between tested groups of rowers in Serbia, during transition training period, with limited power of conclusion. During defining ways of achieving speed (higher or lower influence of some biomechanical variables) for every individual rower on training and competition, specific functional, motorical and techniqual-tactical capabilities, must be take into the consideration. During defining training tasks for rowers under 16 and juniors, special caution must be in power, where defined retardants must be treated with patience, and respect of their slower rhythm of sport result development, whithout rejection. Errors in rowing technique could be define also with influence specific stroke variables on achieving average speed. High frequency during rowing 2000m, defines extremly homogenous sets for all competition categories and quality level of rowers almost for all variables of the stroke.