Prevrtanje predstavlja jedan od najčešćih vidova autobuskih nezgoda. Parametri bezbednosti autobusa uzimaju u obzir, između ostalog, veliki broj putnika koji se istovremeno nalaze u autobusu, ograničeni broj mera pasivne bezbednosti koje se mogu koristiti (sigurnosni pojasevi, vazdušni jastuci, itd.), kao i relativno lošu bočnu stabilnost ovih vozila. Zbog toga zahtevi za konstrukciju autobusa uključuju rešenja za poboljšanje bezbednosti vozila protiv prevrtanja, kao deo procesa projektovanja. U okviru doktorske disertacije predstavljen je razvijeni metodološki pristup formiranja modularnih prstenova nadgradnje, koji predstavljaju osnovne noseće elemente čvrstoće konstrukcije. Početne aktivnosti zasnivaju se na definisanju zona plastičnih deformacija prilikom prevrtanja i određivanju karakteristika lociranih plastičnih zglobova. Zatim se formiraju diskretizovani numerički gredni modeli, sa eksperimentalno definisanim karakteristikama i poznatim vrednostima apsorbovane energije. Dobijeni Rollover is among the most common form of bus accidents. Bus safety issues include, among others, the large number of passengers that can be in a bus at the same time, limited extent to which passive safety measures (safety belts, airbags, etc.) can be used, and a relatively low rollover stability of this type of vehicle. Bus construction requirements therefore include solutions for improved rollover safety as a part of the design process. Within this dissertation, the developed methodological approach of superstructure modular rings forming is presented, which represent basic elements of superstructure strength. Starting activities are based on defining of plastic deformation zones during rollover and determination of located plastic hinges characteristics. Then, discretized numerical beam models are formed, with experimentaly defined characteristics and calculated values of absorbed energy. Achieved results enable implementation of discretized models into the further designing process