Uticaj rehabilitacije vida specijalnim pomagalima na kvalitet života slabovide djece

Abstract

APSTRAKT: Uvod: Slabovida osoba je ona koja ima najbolje korigovanu vidnu oštrinu manju od 0.3 po Snellenu i to na boljem oku, a koja se ne može izliječiti hirurški, optičkom korekcijom ili konzervativno. Rehabilitacija vida ovakvih osoba, pa i djece, vrši se uz pomoć specijalnih pomagala, tzv. Low Vision Aids (LVA), što podrazumijeva upotrebu teleskopa, lupa (optičkih i elektronskih) ili prizmi, tzv. Ready Fit, različitog uvećanja. Cilj: Utvrditi kvalitet života i vidnu sposobnost tj. funkcionalnost slabovide djece u odnosu na populaciju vršnjaka koji su emetropi, kao i da li nakon rehabilitacije vida uz pomoć pomagala, dolazi do promjene odnosno poboljšanja kvaliteta života i vidne funkcionalnosti slabovide djece. Metod: Sva slabovida djeca sa teriorije Crne Gore (ukupno 40 djece) su koristila LVA pomagalo koje je individualno prepisano prema vidnom zahtjevu svakog djeteta. U kontrolnoj grupi je bilo 40 emetropne djece, ukrštene po polu i starosti. Svi ispitanici su anketirani prije i nakon završene rehabilitacije. Upitnik koji je korišćen bio je Cardiff Visual Ability Questionnaire for Children (CVAQC-25) inače referentan instrument mjerenja vidne funkcionalnosti slabovide djece i standardni Upitnik vidne funkcionalnosti VF-14.

ABSTRACT: Introduction: Low vision (LV)person is the one that has the best corrected visual acuity less than 0.3 for Snellen, and it is on a better eye, which can not be cured by surgical, optical correction or conservative. Visual rehabilitation such persons, even children, is carried out with the help of special aids, so-called Low Vision Aids (LVA), which involves the use of telescopes, magnifiers (optical and electronic) or prisms of different magnification. Objective: To investigate the quolitz of life and vision functionality of the LV children in relation to the healthy emetropic children, and whether after visual rehabilitation using LVA, there is a improvement in the visual functionality of the LV children. Method: All visually impaired children from the territory of Montenegro (a total of 40 children) used LVA that were individually prescribed according to the visible requirement of every child. In the control group there were 40 emetropic children, crossed by sex and age. All respondents were interviewed before and after rehabilitation. The questionnaire used was the Cardiff Visual Ability Questionnaire for Children (CVAQC-25), a reference instrument for measuring the visual functionality of children's vision and the standard VF-14 visual functionality questionnaire.