Ehokardiografska procena mehanike miokarda kod bolesnika sa dijabetesom tipa dva

Abstract

Diabetes mellitus tip 2 (DM) ima značajan uticaj na morfologiju i funkciju leve komore nezavisno od drugih faktora rizika i komorbiditeta kao što su hipertenzija (HTA) i koronarna bolest (AP). Cilj rada je bio da se ispitaju mogućnosti dopunskih i strain ehokardiografskih parametara u otkrivanju dijabetesne kardiomiopatije (DCM) u odnosu na klasične, da se proceni prediktivna vrednost pojedinih parametara na razvoj neželjenih događaja, i prediktivna vrednost strain i strain rate analiza kod asimptomatskih pacijenata sa DM i mikroalbuminurijom. Metod: Ispitivano je 210 pacijenata sa DM i to: (grupa I:70 samo DM, grupa II:70 DM i AP i grupa III:70 DM i HTA), i 80 zdravih dobrovoljaca bez DM koji su služili kao kontrolna grupa. Svim pacijentima određivani su klasični faktori rizika, rađena laboratorijska ispitivanja, testovi na mikroalbuminuriju, pregled očnog dna, klinički pregled, ergo test, klasična ultrazvučna merenja, tkivni Doppler, longitudinali, cirkumferencijalni strain i strain rate. Kontrolna ultrazvučna merenja rađena su nakon godinu dana. Rezultati: u poređenju sa kontrolama pacijenti u grupi I imali su povećanu masu leve komore (LK),oštećenu relaksaciju LK, nižu ejekcionu frakciju (EF), frakciono skraćenje (FS) i manju ekskurziju mitralnog anulusa (MAPSE). Prisustvo HTA dodatno oštećuje EF, FS i MAPSE i pogoršava dijastolnu disfunkciju.Maksimalni globalni longitudinalni strain (Slong) i rani dijastolni strain rate (SRlong E) sniženi su u grupi I u odnosu na kontrole, dok je cirkumferencijalni strain (Scirc) smanjen samo ako je DM udružen sa HTA ili AP. Prediktivna vrednost u predviđanju neželjenih događaja postoji za: EF, indeks mitralnog protoka (E/A), indeks volumena leve pretkomore (LAVindeks; ml/m2), vreme deceleracije E talasa (EDT), brzinu propagacije mitrlanog protoka (Vp),MAPSE, Slong, SRlong E, Scirc. Zaključak: DM je nezavistan determinator morfologije i funkcije leve komore što se može dokazati primenom klasične i strain rate ehokardiografije. Ove promene ne pokazuju jasnu korelaciju sa trajanjem DM, metaboličkom kontrolom i mikrovaskularnim komplikacijama.

Diabetes mellitus type 2 (DM) has a significant impact on the morphology and left ventricular function independent of other risk factors and co-morbidities such as hypertension (HTA) and coronary heart disease (AP).The aim of this study was to examine the possibility of additional strain and echocardiographic parameters in the detection of diabetic cardiomyopathy (DCM) in relation to classical, to assess the predictive value of the parameters on the development of adverse events, and the predictive value of strain and strain rate analysis in asymptomatic patients with DM and microalbuminuria. Method: 210 patients with DM divided in: (group I: 70 DM Group II: 70 DM and AP and Group III: 70 DM and HTA), and 80 healthy subjects without DM who served as a control group. All patients were determined by conventional risk factors, conducted laboratory tests, tests for microalbuminuria, fundus examination, clinical examination, ergo test, conventional ultrasonic measurements, tissue Doppler, longitudinal, circumferential strain and strain rate. Control ultrasound measurements were made after one year. Results: Compared with control group, patients in group I had increased mass of the left ventricle (LK), damaged LK relaxation, lower ejection fraction (EF), fractional shortening (FS) and mitral annular plane excursion (MAPSE). The presence of HTA further damaged EF, FS and MAPSE and deteriorating diastolic disfunction. Peak global longitudinal strain (Slong) and early diastolic longitudinal strain rate (SRlong E) decreased in group I compared to controls, while the circumferential strain (Scirc) reduced only if DM is associated with hypertension or AP. The predictive value in predicting adverse events exist for: EF, the index of the mitral flow (E / A), left atrial volume index (LAV index), E wave deceleration time (EDT), the speed of propagation of mitral flow (Vp), MAPSE, Slong, SRlong E, Scirc. Conclusion: DM is an independent determinant of morphology and function of the LK which can be proved by applying classical and strain rate echocardiography. These changes do not show a clear correlation with the duration of DM, metabolic control and microvascular complications.