FAKULTET DRAMSKIH UMETNOSTI U BEOGRADU





IZVEŠTAJ KOMISIJE ZA PROCENU DOKTORSKE DISERTACIJE

Ženska drama i (muško) društvo 
Status žene u društvu i umetnosti na primeru drama 
Milene Marković, Maje Pelević i Milene Bogavac

KANDIDAT: Nataša Delač 
Biografija 

Nataša Delač rođena je 1984. godine u Novom Sadu. Diplomirala je srpsku književnost i jezik na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Master studije na smeru Teorija dramskih umetnosti, medija i kulture na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu upisala je 2009. godine. Master rad na temu „Fenomen psovki u savremenoj srpskoj drami. Slučaj Milene Marković“ odbranila je 8.12.2010. godine pod mentorstvom prof. dr Nebojše Romčevića. Od 2010. godine student je doktorskih-naučnih studija na istoj katedri. 
Dobitnik je stipendije Ministarstva prosvete, nauke i tehnološkog razvoja namenjene studentima doktorskih-naučnih studija. Od juna 2012. godine do juna 2015. godine bila je angažovana na projektu Fakulteta dramskih umetnosti „Identitet i sećanje: transkulturalni tekstovi dramskih umetnosti i medija (Srbija 1989-2014)“ pod mentorstvom prof. dr Mirjane Nikolić. 
Radila je kao profesor srpskog jezika, kao urednik emisije za mlade na gradskoj televiziji Novog Sada (TV Apolo) i kao lektor-korektor u više izdavačkih kuća. Angažovana je kao moderator okruglih stolova na Festivalu akademskih pozorišta Srbije koji se održava u Novom Sadu i kao urednik festivalskog biltena. Od 2016. saradnik je Saveza amatera Vojvodine.
Objavila je znatan broj naučnih radova i učestvovala na mnogim domaćim i međunardnim naučnim skupovima i konferencijama.
Objavljeni radovi:
„Osnovne odlike dva glavna perioda u radu Muharema Pervića kao pozorišnog kritičara“ u časopisu Teatron (158/159), Beograd, 2012. 
„Beograd i Njujork kao prostori ličnog i individualnog sećanja. Studija slučaja: filmovi 'Tamo i ovde' i 'Jelena, Katarina, Marija'“ u Zbornik FDU, Beograd, 2012.
 „Fenomen i funkcija psovki. Slučaj Paviljoni Milene Marković“, u Savremena proučavanja jezika i književnosti, Zbornik radova sa IV naučnog skupa Mladih filologa Srbije, Filološko-umetnički fakultet u Kragujevcu, 2013. 
 „Destrukcija porodične zajednice. Slučaj Paviljoni Milene Marković“ u Od nauke do nastave, knjiga 2, koautorski rad sa Biljanom Mitrović, Zbornik radova sa naučnog skupa Nauka i savremeni univerzitet 2, Niš, 2013.
 „Grlom u jagode: pseudo ili doživljena utopija“ u Zbornik FDU, Beograd, 2013.
 „Pozorišna fotografija u kontekstu kulture“ u Kultura: u potrazi za novom paradigmom, koautorski rad sa Biljanom Mitrović, Knjiga 1, Filološki fakultet, Beograd, 2013. Engleski: Theater photography in the context of culture (...) Culture: In quest of new paradigm, co-author with Biljana Mitrović, Thematic Edition of Collected Works, Belgrade, 2013.
 „Žargonizmi i grupni identitet: dve drame Maje Pelević“ u Savremena proučavanja jezika i književnosti, Zbornik radova sa V naučnog skupa Mladih filologa Srbije, Filološko-umetnički fakultet u Kragujevcu, 2014.
 „Remembrance of the Novi Sad raid: the film 'Monument' by Miroslav Antic“, in Representation of Holocaust in the Balkans in Arts and Media, Belgrade, 2014.
 „Markatni simbol prošlosti: dve drame o Principu“ u Zbornik radova FDU, Beograd, 2014.
„Savremena srpska drama – dekonstrukcija naracije u službi ukazivanja na simptome društvene stvarnosti“ u Savremena proučavanja jezika i književnosti, Zbornik radova sa VI naučnog skupa Mladih filologa Srbije, Filološko-umetnički fakultet u Kragujevcu, 2015.
„From the Generation memory to the Group Identity: The Film A Throat Full of Strawberries“, in Culture – international journal for cultural researches, Skopje, 2015.
"Od leksike imenovanja do generacijskog identiteta. Drame tri savremene srpske spisateljice" u Savremena proučavanja jezika i književnosti, Zbornik radova sa VII naučnog skupa Mladih filologa Srbije, Filološko-umetnički fakultet u Kragujevcu, 2016.
"New Play – Archive of Memories: Belgrade Mnemotop in Two Playwrights' Dramas" in Media Archaeology: memory, media and culture in digital age, Belgrade, 2016.
Konferencije i naučni skupovi:
IV naučni skup mladih filologa Srbije «Savremena proučavanja jezika i književnosti», Filološko-umetnički fakultet, Univerzitet u Kragujevcu, 17. mart 2012. godine u Kragujevcu, rad Fenomen i funkcija psovki. Slučaj 'Paviljoni' Milene Marković.
Međunarodni simpozijum «Umetnik izvođačkih umetnosti – od uloge pobunjenika do uloge zvezde u svetu poznatih», panelno izlaganje Performans /i/  sećanja, 8.11.2012. godine u Beogradu, rad Beograd i Njujork kao prostori ličnog i individualnog sećanja. Studija slučaja: filmovi 'Tamo i ovde' i 'Jelena, Katarina, Marija'.
Naučni skup sa međunarodnim učešćem «Nauka i savremeni univerzitet», Filozofski fakultet, Univerzitet u Nišu, 16. i 17. novembar 2012. godine u Nišu, koautorski rad sa Biljanom Mitrović, Destrukcija porodične zajednice, slučaj 'Paviljoni' Milene Marković.
Naučni skup sa međunarodnim učešćem «Nauka i savremeni univerzitet», Filozofski fakultet, Univerzitet u Nišu, 16. i 17. novembar 2012. godine u Nišu, koautorski rad sa Biljanom Mitrović, Interdisciplinarnost studiranja – studije književnosti i teorije dramskih umetnosti.
Prvi međunarodni interdisciplinarni skup mladih naučnika društvenih i humanističkih nauka «Konteksti», Filozofski fakultet, Univerzitet u Novom Sadu, 1. decembar 2012. godine u Novom Sadu, koautorski rad sa Biljanom Mitrović, Nušićeve komedije u kontekstu savremenog srpskog pozorišta.
Međunarodna naučna konferencija, «Kultura: U potrazi za novom paradigmom», Filološki fakultet u Beogradu, 18. i 19. marta 2013. godine u Beogradu, koautorski rad sa Biljanom Mitrović, Pozorišna fotografija u kontekstu kulture.
V naučni skup mladih filologa Srbije «Savremena proučavanja jezika i književnosti», Filološko-umetnički fakultet, Univerzitet u Kragujevcu, 30. mart 2013. godine u Kragujevcu, predstavljen rad Žargonizmi i grupni identitet: dve drame Maje Pelević.
First CCCS Conference «Cultural Memory», the Centre for Culture and Cultural Studies (CCCS), September 5-7, 2013 in Skopje, Former Yugoslav Republic of Macedonia, From The Generation Memory To The Group Identity:' Throat Full Of Strawberries'.
Međunarodni naučni skup «Balkan Art Forum» 2013, 11. i 12. oktobar 2013. godine u Nišu, Fakultet umetnosti Niš, koautorski rad sa Biljanom Mitrović, Kreativnost i akademsko obrazovanje.
Nacionalni naučni skup sa mеđunarodnim učеšćеm „Mеnadžmеnt dramskih umеtnosti i mеdija – izazovi 21. vеka“, 10. i 11. dеcеmbar 2013. godine u Beogradu, Fakultеt dramskih umеtnosti Bеograd, rad 'Grlom u jagode': pseudo ili doživljena utopija.
VI naučni skup mladih filologa Srbije «Savremena proučavanja jezika i književnosti», Filološko-umetnički fakultet, Univerzitet u Kragujevcu, 22. mart 2014. godine u Kragujevcu, predstavljen rad Savremena srpska drama – dekonstrukcija naracije u službi ukazivanja na simptome društvene stvarnosti.
International Conference «Representation of the Holocaust in the Balkans in Arts and Media in Belgrade!», Belgrade, 3rd and 4th october 2014. paper Remembrance of the Novi Sad raid: the film ‘Monument’ by Miroslav Antic;
Nаučni skup sа međunаrodnim učešćem «Nаukа i sаvremeni univerzitet», novembаr 2014. godine u Nišu, rad Ženski identitet u izgubljenoj generаciji. Tri sаvremene srpske drаme;
VII nаučni skup mlаdih filologа Srbije «Sаvremenа proučаvаnjа jezikа i književnosti», Filološko-umetnički fаkultet, Univerzitet u Krаgujevcu, 22. mаrt 2015. godine u Kragujevcu, rаd Od leksike imenovanja do generacijskog identiteta. Drame tri savremene srpske spisateljice.
Drugi međunarodni interdisciplinarni skup mladih naučnika društvenih i humanističkih nauka «Konteksti», Filozofski fakultet, Univerzitet u Novom Sadu, 1. decembar 2015. godine u Novom Sadu, rad: Status ženskog lika u ženskoj drami. Studija slučaja: 'Pomorandžina kora', Maje Pelević.
III Annual CCCS Conference "Culture and Identity" the Centre for Culture and Cultural Studies (CCCS), September 3-5, 2015 in Skopje, Former Yugoslav Republic of Macedonia, Female Identity between Simulacrum and 'the other'. Case Study: 'Orange Peel' by Maja Pelević.
International Conference: Media Archaeology: memory, media and culture in digital age, October 2015 in Belgrade, Serbia, New Play – Archive of Memories: Belgrade Mnemotop in Two Playwrights' Dramas.

Predmet rada
Predmet istraživanja su ženski likovi u muškom društvu u dramama Milene Marković, Maje Pelević i Milene Bogavac. Rad obuhvata analizu sledećih dramskih tekstova: „Paviljoni ili Kuda idem, odakle dolazim i šta ima za večeru“, „Bog nas pogledao ili Šine“, „Brod za lutke“ (Milena Marković), „Možda smo mi Miki Maus“, „Deca u formalinu“, „Ler“, „Pomorandžina kora“ (Maja Pelević) i „Tdž ili prva trojka“, „Dragi tata“, „Crvena, sex i posledice“ (Milena Bogavac). 
Ciljevi rada
Cilj istraživanja je naučno-teorijski, nastoji da obrazloži status koji ženski likovi imaju u ženskoj viziji (muškog) društva. Takođe, rad nastoji da objasni uzročno-posledične veze između karakterizacije ženskih likova i registrovanih ženskih identiteta u komadu, sa posebnim osvrtom na jezik kojim se služe i koji se odnosi na njih. 
Pored osnovnog cilja rada, izdvojeni su sledeći specifični ciljevi:
Analiza ženskih likova u pomenutim dramama i utvrđivanje njihovog odnosa spram tradicije prikazivanja ženskih likova u prethodnom periodu;
Mapiranje različitih tipova ženskog identiteta koji se javljaju u savremenoj srpskoj drami na primeru drama tri odabrane autorke;
Analiza jezika koji upotrebljavaju ženski likovi i koji se odnosi na njih sa posebnom pažnjom posvećenom žargonima i psovkama;
Analiza statusa ženskih likova u kontekstu feminističko-antropoloških teorija;
Ukazivanje na promene statusa ženskih likova koje se mogu tumačiti kao potencijalni simptom promene statusa žene u društvu.

Hipoteze rada
Rad na temu „Ženska drama i (muško) društvo. Status žene u društvu i umetnosti na primeru drama Milene Marković, Maje Pelević i Milene Bogavac“ nastoji da dokaže kako status ženskih likova u muškom društvu na primerima pomenutih drama ukazuje na prisustvo androcentričnosti gde pod androcentrizmom podrazumevamo: „pogled na odnose muškaraca i žena, prema kojem je muškarac primaran, a žena sekundarna, odnosno muškarac normalnost, a žena odstupanje od pravila.“ (Živanović, 2010: 16). Druga hipoteza proizilazi iz prve i pretpostavlja da se promena statusa žene u fikcionalnom kontekstu može tumačiti kao simptom promene statusa žene u kontekstu društvene stvarnosti. 
Pored osnovnih hipoteza, izdvajamo sledeće posebne hipoteze:
Razlikujemo tri glavna ženska identiteta: majka, grešnica, medijski objekat. 
U dramama je prisutno i odstupanje od teorija primenjenih na kontekst aktuelne društvene stvarnosti. Ova hipoteza nastoji da dokaže kako je na primerima analiziranih drama uočeno prisustvo specifičnih ženskih identiteta koji se smatraju izuzetnim u kontekstu patrocentrične matrice kakvu kritikuju feminističko-antropološke teorije. Ovde se pretpostavlja postojanje emancipovanih ženskih likova i ženskih likova koji odstupaju od tradicionalnih rodnih uloga važećih u heteronormativnom društvu. 

Metodološki postupak
Nakon uvodnog dela, sledi pregled teorija koje su poslužile kao osnova za postavku rada sa posebnom pažnjom posvećenom osnovnim pojmovima koji su korišteni u radu. U ovom poglavlju će biti prikazane sledeće teorije: teorija drame (Romčević, Fister (Manfred Pfister), Ibersfeld (Ann Uebersfeld)), psiholingvistička i sociolingvistička teorija (Savić, Bugarski, Andrić, Pinker (Stiven Pinker)), kao i feminističko-antropološke teorije Ortner (Sherry Ortner), Kerol Pejtman (Carole Pateman), Vulstonkraft (Mary Wollstonecraft), Gejl Rubin (Gayle Rubin), Irgaraj (Luce Irigaray), Batler (Judith Butler), Haravej (Donna J. Haraway)). Takođe, u ovom delu rada ćemo se upoznati sa tipovima ženskih identiteta prisutnim u tradiciji srpske drame koji će poslužiti kao oslonac za utvrđivanje da li je prisutno pojavljivanje novih identiteta ženskih likova u analiziranim dramama.

Struktura rada
Rad se sastoji iz dve osnovne celine: teorijska postavka i analiza navedenih drama. 

U uvodnom delu (1-12. str.) upućuje se na strukturu rada i pruža se pregled svih poglavlja obuhvaćenih u istraživanju. U ovom poglavlju se definišu istraživački problemi sa posebnom pažnjom posvećenom odnosu između socijalno-antropoloških teorija i teatrološke analize. Ukazuje se na značaj sociologije pozorišta i odnosa između „društvene stvarnosti“ i „pozorišne prakse“ sa naglaskom na elemente kao što su: „pozorišni prostor“, „funkcija pozorišta“ i „slika ljudske jedinke“ (Žan Divinjo). Ispituje se značaj i odnos pojmova koji operiraju u nizu: drama – sociologija pozorišta – sociologija – feminističke teorije i time se ukazuje na uzročno-posledičnu vezu između pomenutih kategorija. Takođe, definišu se predmet rada i cilj istraživanja, postavljaju se hipoteze i pruža se pregled korištenih metoda i metodoloških aparata.
Predmet istraživanja su ženski likovi u dramama Milene Marković, Maje Pelević i Milene Bogavac i njihovo pozicioniranje u (muškom društvu). Izdvajaju se tri elementa kojima se obrazlaže odabir ovih autorki: generacijska pripadnost, tematsko-sižejni okvir i polna determinanta koja omogućuje uvid u žensku perspektivu.
Kao osnovni cilj istraživanja navodi se ispitivanje i obrazlaganje statusa ženskih likova u muškom društvu datom iz ženske autorske perspektive. Potom, tu su specifični ciljevi koji se odnose na: analizu ženskih likova u pomenutim dramama i utvrđivanje njihovog odnosa spram tradicije prikazivanja ženskih likova u prethodnom periodu; mapiranje različitih tipova ženskog identiteta u analiziranim dramama; analizu jezika i govora ženskih likova; analizu statusa ženskih likova u kontekstu feminističko-antropoloških teorija; ukazivanje na promene statusa ženskih likova koje se mogu tumačiti kao potencijalni simptom promene statusa žene u društvu.
Izdvojene su dve glavne hipoteze: 1. status ženskih likova u (muškom) društvu na primerima drama tri autorke ukazuje na prisustvo androcentričnosti i 2. promena statusa žene u fikcionalnom kontekstu može se tumačiti kao simptom promene statusa žene u kontekstu društvene stvarnosti. 
Ovo poglavlje se završava upućivanjem na metodologiju koja je korištena u radu sa fokusom na analizu sadržaja i studiju slučaja, dok se kao jedno od metodoloških sredstava navodi polustruktuisani intervju koji omogućuje uvid u perspektivu autorki i doprinosi dobijanju egzaktnih rezultata koji se tiču autorske intencije u primeni feminističko-antropoloških teorija.

Teorijski okvir rada
Drugo poglavlje (13-35. str.) pruža pregled korištenih teorija i teorijskih platformi.  Na prvom mestu izdvojena je teorija drame i to metodološki aparat Nebojše Romčevića čiji se značaj ogleda u pristupu dramskom delu prevashodno kao delu koje je pisano za pozorište, a potom i u tome što objedinjuje različite tehnike analize lika zastupljene u najrelevantnijim svetskim i domaćim teatrološkim teorijama. Ukazano je na značaj sledećih elemenata analize (ženskih) likova: konfiguracija, koncepcija, karakterizacija i aktancioni modeli. Potom su izdvojeni psiholingvizam i sociolingvizam kao teorije najznačajnije za poglavlja u vezi za govorom ženskih likova. Uključene su definicije i objašnjenja u vezi sa zastupljenim jezičkim i govornim kategorijama kao što su žargon, psovke, vulgarizmi i bipolarnost jezika. Takođe, izdvojene su feminističke teorije i feministički pravci koji su teorijska okosnica rada: tri talasa feminizma, feministička antropologija, kao i feminističke orijentacije i njihove predstavnice – Šeri Ortner, Kerol Pejtman, Gejl Rubin, Lis Irigaraj, Džudit Batler, Dona Haravej. U ovom poglavlju smešten je i pojmovnik koji obuhvata i definiše markantne feminističke termine (androcentrizam, falocentrizam, identitet i rodni identitet, mizoginiju, patrijarhat, pol i rod, rodne uloge, stereotip i rodni stereotip) u najvećoj meri oslanjajući se na „Rečnik osnovnih feminističkih pojmova“ Zorice Mršević (1999) i „Rečnik rodne ravnopravnosti“ Vesne Jarić i Nadežde Radović (2011).
Tradicija prikazivanja ženskih identiteta
U trećem poglavlju (35-62. str.) pomoću istoriografskog metoda dat je pregled tipova i identiteta ženskih likova u srpskoj drami ograničen vremenskim rasponom od treće decenije XIX veka do 80-ih godina XX veka. U ovoj analizi obuhvaćena su dramska dela sa markantim ženskim figurama, koja su prema relevantnim teoretičarima i kritičarima svrstana u njihove antologije, predgovore i podele. Obuhvaćene su sledeće drame: „Smrt Uroša Petog“ (1825) Stefana Stefanovića; „Prijatelji“ (1829), „Vladimir i Kosara“ (1829) Lazara Lazarevića; „Laža i paralaža“ (1830), „Pokondirena tikva“ (1830), „Nahod Simeon“ (1830), „Kir Janja“ (1837), „Zla žena“ (1838), „Ženidba i udadba“ (1841), „Vladislav“ (1842), „Rodoljupci“ (1850-1854) Jovana Sterije Popovića; „Jelisaveta knjeginja crnogorska“ (1868), „Stanoje Glavaš“ (1878) Đure Jakšića; „Maksim Crnojević“ (1863), „Pera Segedinac“ (1882) Laze Kostića; „Mladost Dositeja Obradovića“ (1871), „Izbiračica“ (1872), „Ljubavno pismo“ (1873) Koste Trifkovića; „Adam i berberin prvi ljudi“ Jakova Ignjatovića (1881); „Podvala“ (1883) Milovana Glišića; „Sumnjivo lice“ (1887/88), „Narodni poslanik“ (1896), „Tako je moralo biti“ (1900), „Pučina“ (1901), „Greh za greh“ (1903), „Jesenja kiša“ (1909), „Iza božijih leđa“ (1909), „Gospođa ministarka“ (1929), „Ožalošćena porodica“ (1934) Branislava Nušića; „Koštana“ (1902) Borisava Stankovića; „Naši sinovi“ (1907) Vojislava Jovanovića Maramba; „Gospođa Olga“ (1914) Milutina Bojića; „Ekvinocij“ (1895), „Dubrovačka trilogija“ (1903) Ive Vojnovića; „Maska“ (1918 ili 1923) Miloša Crnjanskog; „Istočni greh“ (1920) Ljubomira Micića; „Kajanje“ (1922), „Kabaret kod dve hemisfere“ (1936) Aleksandara Ilića; „Neverovatni cilinder NJ. V. kralja Kristijana (1923)“ Živojina Vukadinovića; „Dramske gatke“ (1921-1929) Ranka Mladenovića; „Centrifugalni igrač“ (1930) Todora Manojlovića; „Kod 'Večite slavine'“ (1935) Momčila Nastasijevića; „Čiste ruke“ (1960) Jovana Hristića; „Dugi život kralja Osvalda“ (1962) Velimira Lukića; „Banović Strahinja“ (1963), „Komadant Sajler“ (1966), „Kraljević Marko“ (1969) Borislava Mihajlovića Mihiza; „Razvojni put Bore Šnajdera“ (1967), „Smrtonosna motoristika“ (1967), „Svinjski otac“ (1981), „Mrešćenje šarana“ (1984) Aleksandra Popovića; „Kad su cvetale tikve“ (1968) Dragoslava Mihailovića; „Čudo u Šarganu“ (1984), „Hasanaginica“ (1984), „Putujuće pozorište Šopalović“ (1985) Ljubomira Simovića; „Maratonci trče počasni krug“ (1973), „Radovan III“ (1973), „Balkanski špijun“ (1983), „Sveti Georgije ubiva aždahu“ (1986) Dušana Kovačevića; „Kamen za pod glavu“ (1975) Milice Novković; „Generali ili srodstvo po oružju“ (1972), „Cincari ili korešpodencija“ (1979) Borislava Pekića; „Tri čekića a o srpu i da ne govorimo“ (1988) Deane Leskovar. Analiza je ukazala na postojanje sledećih kategorija ženskih identiteta: žene-majke, ženski likovi u kontekstu emotivno-erotskog, žene-žrtve, žene u kontekstu socijalnog morala, kćerke i sestre, žene sa tradicionalno negativnim odlikama, emancipovane žene. U ovom poglavlju izvršeno je poređenje starih i novih identiteta ženskih likova, odnosno identiteta prepoznatih u istoriji srpske drame i onih registrovanih na planu analiziranih drama Milene Marković, Maje Pelević i Milene Bogavac. Zaključeno je kako su se identiteti ženskih likova menjali sa društvenim tendencijama, te kako ženski identiteti registrovani u dramama tri savremene autorke predstavljaju evoluciju ranijih dramskih likova čime je ukazano na značaj procesa intenzifikacije. U ovom delu se ukazuje na transformaciju ženskih identiteta kroz istoriju prikazivanja ženskih likova u srpskoj drami što stvara mogućnost za diskurs u vezi sa problematizacijom statusa žene u (muškom) društvu.


Opšte odlike analiziranih drama
U četvrtom poglavlju (63-69. str.) registrovane su drame dva senzibiliteta: prvu grupu čine drame koje se dovode u vezu sa dramaturgijom krvi i sperme i "In-yer face teatrom", dok se drame druge grupe fokusiraju na filozofsko-egzistencijalna pitanja i probleme.
	Središnji deo rada (od petog do 14. poglavlja) čini analiza deset drama podeljenih u dve grupe: "Paviljoni ili kuda idem, odakle dolazim i šta ima za večeru" i "Bog nas pogledao ili Šine" Milene Marković, "Ler" i "Deca u formalinu" Maje Pelević, "Dragi tata" i "Tdž ili prva trojka" Milene Bogavac (prva grupa) i "Brod za lutke" Milene Marković, "Pomorandžina kora" i "Možda smo mi Miki Maus" Maje Pelević, "Crvena, sex i posledice" Milene Bogavac (druga grupa). U ovim poglavljima se posredstvom analize likova, njihovog govora i markiranih feminističko-antropoloških pitanja ispituje status ženskih likova u (muškom) društvu.
	"Paviljoni", Milena Marković
Peto poglavlje (69-98. str.) ispituje status ženskih likova u drami "Paviljoni", analizirajući ženske likove, njihov govor i pitanja koja su relevantna za feminističko-antropološke teorije. Analizom konfiguracije ukazano je kako autorka najčešće koristi duo scene i pojavu istih parova na sceni što odgovara sveopštoj ideji drame o nepromenjivosti i stagnaciji društva, dok se uspostavljanjem određenih aktnacijalnih modela ukazalo na autorkinu tendenciju da komparira ženske likove kroz njihovu generacijsku determinisanost. Posredstvom osa sličnosti i razlika, te koncepcije likova, ukazalo se kako najveći broj likova ne poseduje mogućnost izbora, dok je karakterizacija likova i analiza njihovog govora, ženske likove dovela u vezu sa njihovom viktimističkom pozicijom i potrebom za (samo)destruktivnim ponašanjem.
	Ispitivanjem simptoma antropološko-feminističkih teorija u drami "Paviljoni" ukazalo se na